Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin gündemine yansıyan dava konusu olayda, konut sahibi ile kiracı ortasında evvel 2005 yılında akabinde da 2012 yılında iki kere tahliye taahhütlü kira mukavelesi imzalandı.
Kira müddetin uzatılması, yeni periyotların bedellerinin belirlenmesi ve değişen kaidelere uyarlanması maksadıyla düzenlenen kira kontratında, kira müddeti 3+2 yıl olarak kararlaştırıldı. Kontrat sonunda kiracı meskeni boşaltmayınca mesken sahibi tahliye taahhüdüne dayalı icra takibi başlattı.
Söz konusu tahliye taahhüdünün uygun olmadığı gerekçesiyle icra takibi durdurulunca mesken sahibi icra mahkemesine başvurarak tahliye talebini yineledi. Lokal mahkeme itirazı yerinde görmeyince belge Bölge Adliye Mahkemesine geldi. Mahkeme, taraflar ortasında 2012 başlangıç tarihli 3+2 yıl periyodik kira kontratı yapıldığını ve bitiminde kiracının taşınmazı boşaltarak mesken sahibine kayıtsız-şartsız teslim edileceğinin kararlaştırıldığını hatırlattı.
Ev sahibini haklı bulan mahkeme, taraflar ortasındaki mukavelenin tahliye taahhütnamesi niteliğinde olduğuna karar verdi. Kiracı karara itiraz edince evrakın temyiz incelemesini Yargıtay 12. Hukuk Dairesi yaptı. Bölge adliye mahkemesinin kararını bozan Daire, tahliye taahhüdünde, tahliye tarihinin açık bir formda yazılmasının mecburî olduğunu belirterek, belirli bir tarihi içermeyen tahliye taahhütlerinin geçersiz olduğuna hükmetti.
