Yüksek Mahkeme; senette yazılı “teminattır” sözünün, neyin teminatı olduğuna ait bir açıklama belirtilmedikçe, tek başına senedin teminat senedi olduğu manasına gelmeyeceğine hükmetti.
Senet borçlusu vatandaş, mahkemenin kapısını çalarak, hakkında başlatılan icra takibine destek gösterilen senedin teminat senedi olduğunu bildirdi. Takip desteği senedin taraflar ortasında geçerli olan bayilik mukavelesinin “Teminat” başlıklı 12. unsuru uyarınca düzenlendiğini ve alacaklıya teslim edildiğini, anılan unsur metnindeki bedel, keşideci ve lehtardan da bu durumun anlaşıldığını, ayrıyeten senedin art yüzüne “teminattır” şerhinin yer aldığını öne sürdü. Senedin teminat için boş olarak verildiğini, tanzim ve vade tarihlerinin sonradan doldurulduğunu, senette tahrifat yapıldığını ve bedelinin semeresiz kaldığını ileri sürerek itirazın kabulü ile takibin iptaline ve alacaklının asıl alacağın yüzde 40’dan aşağı olmamak üzere makûs niyet tazminatı ödemeye mahkûm edilmesine karar verilmesini talep etti. Davalı ise borçlunun takip konusu senedi düzenleyerek alacaklıya verdiğini kabul ettiğini, senedi geçersiz kılmaya yönelik tüm argümanların senetle ispatlanması gerektiğini, borçlu tarafın savını ispatlar nitelikte rastgele bir yazılı kanıt sunmadığını sav etti.
9. İcra Mahkemesi; takibin iptaline hükmetti. Kararı davalı avukatı temyiz edince devreye giren Yargıtay 12. Hukuk Dairesi, kararı bozdu. Tekrar yapılan yargılamada Mahkeme, birinci kararında direndi. Davaylı temyiz müracaatında bulununca devreye bu defa Hukuk Genel Konseyi girdi. Takip desteği senedin art yüzünde “teminat senedidir.kullanılamaz” ibaresinin bulunduğu anlaşıldığının vurgulandığı kararda şu tabirlere yer verildi: “Bonoda teminat kaydı var ise de neyin teminatı olduğu belirtilmediğinden bu kayıt bononun mücerrettik vasfını ortadan kaldırmaz. Yalnızca teminat olduğuna dair eklenen bu kayda doktrinde mücerret teminat kaydı denilmektedir. Hâl bu türlü olunca, takip konusu bonodaki kaydın senedin kambiyo vasfını etkilemeyeceği, borçlunun teminat senedi olduğuna ait savının alacaklının imzasını taşıyan ve senede açık atıf yapan İİK’nın 169/a hususunda yazılı dokümanlarla kanıtlanamadığından, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulması gerekirken, evvelki kararda direnilmesi metot ve yasaya terstir. Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının bozulmasına oy birliği ile karar verilmiştir.”
