Sabah Gazetesi Muharriri Salih Tuna, bugünkü köşesinde 14 Mayıs’ta hezimete uğrayan Kılıçdaroğlu’nun değiştirdiği siyasete dair tahlillerini kaleme aldı.
İşte Salih Tuna’nın yazısının tamamı:
Bolu Belediye Liderlerinin (T.Ö.) iki gün önce “28 Mayıs, sığınmacıları göndermeyeceğim diyenler ile göndereceğiz diyenlerin seçimi olacak…” formunda attığı tweet’i Kılıçdaroğlu’nun beğenmesi, bunların “ikinci çeşit seçim stratejilerini” açık etmişti.
Aşikâr ki “sığınmacılar” üzerinden gideceklerdi.
Böylelikle bir taşla kuş sürüsü vurmuş olacaklar, mümkünse Ümit Özdağ-Sinan Oğan’ın oyları da “sığınmacılar” üzerinden ayartılacaktı.
Bunun için de her şeyden önce yeni görsellere gereksinimleri vardı.
ODATV de yemedi içmedi, “Erdoğan’ın kazandığını duyan yollara düştü…” algısını yerleştirmek için anında harekete geçti. Afganistan’dan İran’a göç eden bir kafileyi, “Yüzlerce kişilik Afgan grubu Türkiye’ye gerçek yola çıktı…” tabiriyle duyurdu.
Hiç kuşkunuz olmasın, bu stil “haberleri” üretmeye devam edeceklerdir.
***
Kılıçdaroğlu da dün prestijiyle o bildik “Sınır namustur” lakırdısıyla, 28 Mayıs seçim konseptlerinin işaret fişeğini “sığınmacılar” üzerinden attı.
Bununla da kalmadı, 14 Mayıs sonrası ansızın kimlik değiştirdi. “Hamburgerci Kemal” gitti “Ulusalcı Kemal” geldi.
O kadar ki, kelam konusu konuşmasında “Balyoz” dedi, “Ergenekon” dedi, “Vatansever subaylarımız” dedi. Hatta, içinde “ABD-FETÖ işbirliği” geçen cümleler bile kurdu.
Çok acayipti…
“Takiye yapıyor” deseniz, ahvalini anlatmaya kifayet etmez.
Öcalan’ı sorgulayan emekli Albay Hasan Atilla Uğur, TSK’ya sızan FETÖ’cüler hakkında, “Evlerine gidiyoruz, kapıda Mustafa Kemal Atatürk’ün posterleri. Bakıyorsun rakı içiyorlar. O denli bir takiye içindeydiler ki fark edilmeleri çok zordu…” demişti.
Evet, takiye yapanı, yani kendini gizleyeni, olduğu üzere görünmeyeni, içi dışı farklı olanı bilmek çok zordur; lakin deşifre edince zorluk biter, her şey dımdızlak ortaya çıkar.
Ne ki, Kılıçdaroğlu, FETÖ’cüler üzere takiye yapsa da onlardan bir farkı var; deşifre edildiğinde anlaşılması daha sıkıntı hâl alıyor.
***
Meramımı tam olarak anlatmak için şöyle bir örnek vereyim:
14 Mayıs öncesinin Kılıçdaroğlu’su ile 28 Mayıs için “başkalaşan” günümüz Kılıçdaroğlu’sunu bir odaya kapatsanız birbirlerini yer bitirirler.
“FETÖ’cü, vatan haini, kumpasçı…” diye saldırıp birbirinin başını gözünü faydalar.
Bu hâlin izahı, kişilik parçalanması/travma mı yoksa “Kafasını Kaybeden Adam” romanımda tesmiye ettiğim “Böncükleme” mi?
Tahminen de Woody Allen’in Zelig’i. Ki, Dr. Fletcher bir çeşit “insan-bukalemun” demişti Zelig için.
Tam olarak hangisi, doğrusu bilemiyorum.
Benim bildiğim, ortada birbirine zıt iki Kemal var: Biri 14 Mayıs’ın Kemal’i, başkası 28 Mayıs’ın Kemal’i.
Soru şudur: Cumhurbaşkanı Erdoğan bu “İkinci Kemal’e” karşı nasıl bir strateji belirleyecek?
Bu Kemal’e, Erdoğan’ın seçim meydanlarındaki konuşmasının metnini verin motamot okur. Yalnızca “Cumhur” yerine “Millet,” AK Parti yerine de CHP der olur biter
Sayın Erdoğan’ın meydanlarda lisana getirdiği, şimdiye kadar yaptıklarını da kendi yapmış üzere sahiplenir. O kadarını İmamoğlu’ndan öğrenmiştir. Kalp yapmayı öğrenmiş, onu mu öğrenemeyecek?!
Gerçi bunların ellerinde kalp, kalplerinde nefret var lakin neylersiniz ki kalptekini gösteren bir hal yok.
