Fenerbahçe’nin, Marsilya’dan takımına kattığı ulusal futbolcu Cengiz Ünder, kulüp televizyonunda yayınlanan ‘Günün Röportajı’ programına konuk oldu.
Fenerbahçe’nin başarısı için elinden gelenin en düzgününü yapacağının altını çizen başarılı oyuncu, çok yeterli bir takıma sahip olduklarını da vurguladı. Taraftarların sevgisi ile alanda çok daha güçlü bir oyuncu olacağını lisana getiren Cengiz Ünder, her kulvarda sonuna kadar gideceklerine yürekten inandığını söz etti.
Ulusal oyuncunun açıklamaları şöyle:
“İyi durumdayım. Burada olmaktan ötürü çok memnunum. Kendi ülkemdeyim. Alışma üzere bir problemim yok. Gelir gelmez birinci sefer adapte sorunu yaşamadım. Yurt dışında oynadığım ekiplerde bunu yaşıyordum fakat olağan ki burada yaşamıyorum. Fizikî olarak da uygunum. Her şey yolunda.
Şu ana kadar benim için her şey çok hoş gidiyor. Daha evvel birlikte oynadığım arkadaşlarım da var. Adaptasyon süreci olmadı. Herkesle konuşuyorum. Arkadaşlık ortamı da güzel. Buranın ortamını çok seviyorum. Esasen daima tesise erken geliyorum, geç çıkıyorum. Burada olmaktan keyif alıyorum. Her şey hoş gidiyor. Daima maç olmasını ve daima oynamak istiyorum.
Küçüklükten beri bu türlü bir alışkanlığım olduğu için daima masa tenisi, bilardo oynamayı seviyorum. Çağlar (Söyüncü) ile birlikte olduğumuz periyotlarda konutumuzda bilardo vardı. Daima oynuyorduk. Masa tenisi konutumda var. Daima oynuyorum. Her masada varım. Alanda da varım. En güzelinde alandayım. Tesiste olmaktan ötürü keyif alıyorum zira uzun vakittir bu türlü bir arkadaşlık ortamına ne kadar kendi ülke dışında olsan da hissedemiyorsunuz. Kendi ülkenizde bunu farklı hissediyorsunuz, ulusal ekibe geldiğimde de lisana getirmiştim. Burada olmaktan çok keyif alıyorum. ‘Erken geleyim, erken çıkıyım’ üzere şeylerim yok. Olabildiğince erken geliyorum, keyif alıyorum. Kendimi bu türlü daha motive ediyorum ve memnun oluyorum. Saha dışındaki aktivitelerden konuşuyorum. Genelde oyun oynamaya başladığım vakit çok hırslıyım. Kimse kaybetmeyi sevmiyor. Çok çabuk sinirleniyorum. Alanda da öyleyim. Saha dışındaki oyunlarda da öyleyim. Kaybedince çabucak sinirleniyorum. O yüzden her oyunda %100’ümü vermeye çalışıyorum. Kazanmak istiyorum.
Marsilya’da kampta iken transfer haberleri çıkmaya başlamıştı. Menajerimle de daima konuşuyordum. Kendi kendime düşünmeye başlamıştım. Tekrardan ülkeme dönmeyi düşünüyordum. Fenerbahçe’nin birinci günden imza attığım güne kadar bana yaklaşımı çok hoştu. Liderimizin, yöneticilerimizin, hocamızın. Hepsi bu transferin ardında durdu ve son ana kadar bitirmeye çalıştı. Uzun bir süreç oldu. Benim için de çok gerilimliydi. Zira bir an evvel ekibe katılmak istiyordum. Uzun süren transfer süreçlerini genelde sevmiyorum. Daha evvelki gittiğim ekiplerde hepsi kısa müddette olmuştu. Fenerbahçe’ye gelmem 3 haftalık bir süreçti, diyebilirim. Bu periyot benim için çok gerilimliydi zira grupta idmanlara bazen katılıyordum, bazen katılmıyordum. Zira rastgele bir şey olmasından korkuyordum. Buraya gelmek istiyordum. Son ana kadar bunu başımda çok net biçimde belirlemiştim. Marsilya kulübüne de bunu iletmiştim, hepsi biliyordu. Menajerimle daima konuştuk. Liderimizle da konuştuk. Buradayım ve bundan ötürü gururluyum. Her vakit ülkemde oynama üzere bir hayalim vardı. Daha evvelki röportajlarımda ‘umarım Avrupa’da devam ederim diyordum’ lakin bir anda Fenerbahçe üzere bir kulübe gelince bu kararı değiştirebiliyorsunuz. Kendi açımdan da şunu söyleyebilirim. Artık ülkemizdeki bu futbolu Türk oyuncu olarak daha fazla üste taşımak istiyorum. Bunu yapabilecek güçteyim. O yüzden buraya geldim.
Roma’ya gittiğimde birinci golü Dzeko’ya attırmıştım. Keza Şampiyonlar Ligi’nde birinci golümü Shaktar maçında Dzeko attırmıştı. Fred de oradaydı. Altınordu’da iken birinci Fenerbahçe’ye karşı oynamıştım. Başakşehir’e gittiğimde birinci Muhteşem Lig maçını Fenerbahçe’ye karşı oynamıştım. Şu an Fenerbahçe forması altında alana çıkıyorum. Birinci maçımda Samsun’a karşı alana çıktım. Birinci maçımda tekrardan Edin Dzeko’ya gol attırdım. Benim için her şey hoş gidiyor. Başta da söylediğim üzere bunları yaptıracağımı biliyordum. Havaalanına geldiğim gün de söylemiştim. ‘Ben attıracağım, Edin Dzeko atacak’ diye ve birinci maçta bunu yaptık. Bu daha başlangıç. Hepimiz her gün daha âlâ olmak zorundayız. Kendi açımdan da o denli. Bu benim için kâfi miydi, değildi natürel ki. Daha birinci maçımdı. Çok daha fazlasını yapacağıma inanıyorum. %100 hazır olunca kendimi çok daha güçlü durumda görüyorum. Bunu ligi izlediğimde de görebiliyorum. Burada çok fazla iş yapacağımı düşünüyorum.
8-9 yaşımda iken Balıkesir Sındırgı’da daima halı alanlarda top oynadım. Sındırgıspor’da. Bu türlü geçen çocukluğum vardı. Sonrasında babam beni Bucaspor’a götürmüştü. Orada birinci seçmelere girdim. Altyapı değil, spor okullarında evvel beni denemişlerdi. 2-3 dakika oynadıktan sonra beni çıkardılar, grup tesislerine götürdüler. Aslında birinci Bucaspor’da başladım. Sonrasında annem ve babam benimle birlikte Bucaspor’a geldi. Babam bütün ailesinin Sındırgı’da olmasından ötürü İzmir’de olmayı kabul etmiyordu. Liderimiz Seyit Mehmet Özkan da bize mesken tutmuştu. Annem ve ben orada, babam ile ablam Sındırgı’da yaşıyordu. 13-14 yaşına kadar Bucaspor’da oynadım sonra Liderimiz Altınordu’yu alınca oraya geçtim. 2 yıl altyapıda oynadıktan sonra 16 yaşında A ekipte oynamaya başladım.
Benim için her şey çok süratli gelişti. O vakit her gün bir oyuncu A kadroyla idmana çıkıyordu ve bir mühlet geçtikten sonra beni hiç A ekiple idmana çağırmamışlardı. Kadro arkadaşlarıma da söylüyordum. ‘Bir gün oraya çıkarsam bir daha aşağıya inmem’ diye.
Bir gün idmana çıktım ondan sonra bana söylediler: ‘Cengiz bundan sonra daima A takımlasın’ O günden sonra oynamaya başladım. Hiç bırakmadım. Sonrasında Başakşehir’e gittim. Avrupa mesleğim açıldı. A ulusal kadroda forma giydim. Hoş mesleğim oldu. 26-27 yaşında tekrar Türkiye’ye döndüm. Kendi açımdan her şeyin hoş olduğunu söyleyebilirim. Başarılı bir mesleğim var.
Birinci geldiğim günden beri çok yeterli hissettim. O gün taraftarımızla birinci maçı izlemeye geldiğimde stadyumdan da ekibin içinde ne kadar hoş bir ortam olduğunu görüyorsunuz. Bunu birinci geldiğim günden beri hissettim ve ekibin içine girince bunu çok çok daha güzel anladım. Birlik ve beraberlik olmuş durumda. Bu alışılmış ki maçların kazanılmasına da bağlı. Kaybettiğiniz vakit çok farklı bir ortam da oluşabiliyor. Şu an daima kazanıyoruz. Grup olarak düzgün durumdayız. En kıymetlisi her vakit kazanmak. Bunu en âlâ halde göstermeliyiz. Güçlü bir takım kalitemiz var. Her formda en sonuna kadar götürmek zorundayız. Bu takım kalitesi bunu hak ediyor.
Tekrardan Fenerbahçe’yi Şampiyonlar Ligi’nde büyük kupalara karşı oynarken görmek istiyoruz. Fenerbahçe kulübü bunu hak ediyor. Buraya yakışıyor, bu oyuncu takım kalitesine de yakışıyor. Umarım daima birlikte bunu dönem sonuna kadar daima birlikte götürürüz. Birinci günden beri bunu söyledim, yürekten. Sonuna kadar gideceğimizi ve yapacağımızı da biliyorum.
Konferans Ligi’nde 5’te 5 yaptık. Sonradan geldiğim için bundan sonraki süreçte dahil olacağım. Hepsi hoş geçti. Çok farklı galibiyetler aldık. Bilhassa son maçta ben de kulübedeydim. Bunu yakından gördüm. Ekip olarak âlâ giden bir performansımız var. 5-1 kazandık, rövanş maçımız var. Maç maç bakarak gitmemiz gerekiyor. Uzun bir maraton. Daha evvel Marsilya’da oynadığım için biliyorum. Konferans Ligi’nde yarı finale kadar gitmiştik. Umarım bu ekiple finale kadar gideriz. Takım kalitemiz çok yeterli. Sonunu düşünmeden maç maç gitmek daha yanlışsız. Ligle birlikte çok sayıda maç yapacağız. Sonuna kadar götüreceğimize inanıyorum.
Burada da oynadığım her vakit Harika Lig’in sıkıntı olduğunu biliyorum. O vakitlerde güzeldi artık artık kadroların takım kalitesi de daha âlâ olmaya başladı. Bu sene güçlü bir lig olacak lakin en uygun bizim olduğumuzu düşünüyorum. Buraya gelmemde beni teşvik eden en büyük faktörlerden bir tanesi de takım kalitesi idi. Fenerbahçe ismini söylemeye gerek yok zati o isim olunca her şey değişiyor. Şiddetli bir lig olacak. Kendi açımdan ise ben her vakit hazırım. %100’ümle hazır olamasam da en son maçtan ötürü da her şeyi görmüş oldum. Her vakit kendime çok güveniyorum. Özgüveni çok yüksek bir oyuncuyum. Rekabetten kaçmam her vakit oynamak istiyorum. Bunun için buraya geldim. Öbür hiçbir şey düşünmüyorum. Yalnızca oynamak ve yapabileceklerimi herkese göstermek istiyorum. Kanıtlayacak bir şeyim de yok. Yalnızca Fenerbahçe’nin şampiyon olması için elimden gelenin en uygununu yapacağım. Çok sayıda gol katkısı yapmak istiyorum. Herkesin benden beklentisi yüksek. Kimse merak etmesin. Kendimi çok yeterli biliyorum. Oynayacağım futbolu da çok uygun biliyorum.
Benden bekleneni biliyorum. 10 yaşımdan beri daima kendimden iki yaş büyüklerle oynadım. Özgüvenim yüksek ve bunu alanda en yeterli yapabilen şahıslardan biri olduğumu düşünüyorum. Makus tenkitlere hiçbir vakit takılmıyorum. Bunlar beni daha çok motive ediyor. Ulusal ekipte da keza çok olduğu vakitlerde oldu lakin ben hiçbirine bozulmadım. Ulusal kadroda oynadığım günlerden beri en çok gol atan oyuncuyum. En çok asist yapan şahısım. Her gün üstüne koyuyorum.
Roma’ya birinci gittiğim günde birisi beni yanına çağırmıştı, ‘birisiyle seni tanıştıracağız’ diye. Totti’nin futbolu bıraktığı dönem ben Roma’ya gittim. Keşke birlikte de oynasaydık. Onu çok isterdim. Birinci beni onunla tanıştırmışlardı, çok heyecanlanmıştım. Örnek olarak gördüğünüz birisi karşınızda olunca bilhassa Avrupa’ya gittiğinizde. Daima onunla konuşmak istiyordum lakin birinci vakitler (dil) bilmediğim için çok konuşamıyordum. Çok yardımcı oluyordu. Birinci sene kulübün daima içerisindeydi.
Her gün gelip, gidiyordu ancak bana çok yardımcı oluyordu. Hatta maçlardan evvel bana daima, ‘bu maçta gol atarsan sana şöyle yapacağım, şunu alacağım, bunu alacağım’ diyerek beni daima gaza getiriyordu. Birlikte oynamak istediğim oyunculardan bir tanesiydi. Gittiğim günden beri bana Roma’da çok yardımcı olmuştu, sonrasında da çok konuşmuştuk.
Edin Dzeko, Roma’ya gittiğimde de bana çok yardım etmişti. Menajerim Mirsad Türkcan o da Fenerbahçe efsanesi. Ondan ötürü daima Dzeko ile yakın bağımız vardı. Tıpkı lisanı konuştukları için Edin Dzeko daima bana yardım ediyordu. Roma’da iken birlikte yemeklere gidiyorduk. Artık tekrar tıpkı gruptayız. Ben buraya gelmeden evvel de buraya gelmesinden ötürü çok memnunum. Zira onun üzere bir oyuncuyu Türkiye’de izlemek çok farklı bir şey. Daima telefonda da konuştuk. ‘Ne vakit geliyorsun?’ diye. İkimizde diyorduk, ‘biraz daha sabırlı olmamız lazım’ diye. Ben de çok stresliydim. Ve en sonunda geldik. Stadyuma girmeden evvel de onunla manzaralı konuşmuştuk. Artık tekrardan tıpkı gruptayız.
İrfan Can Kahveci çok yakın arkadaşım, Başakşehir’de birlikte oynadığımızdan beri. Tatillerde de birlikteydik daima. Karakterini çok seviyorum. Çok uygun insan. İçinde makûs niyeti bulunmayan, her vakit pak kalpli düşünen birisi. Onunla tekrardan buluştuğumuz için çok memnunum. Her gün birlikteyiz. Tesisten gitsek bile daima konuşuyoruz. Onunla tıpkı kadroda olmaktan ötürü çok memnunum. Kalbi çok pak, çok yetenekli aslında burada daha evvel de söylediğim üzere yurt dışında oynarken bana Türkiye liginde en yetenekli Türk sorulduğu vakit her vakit İrfan’ı söylerdim. Çok âlâ başlangıç yaptı onun ismine çok memnunum. Umarım bu türlü devam eder.
Herkesin söylediği, güzel dripling yapıyorum. Süratliyim, futbolu biliyorum. Bu kendimi şey yapmak üzere söylemeyeyim. Başta da söyledim, en büyük özelliklerimden bir tanesi özgüvenim. Bunu küçük yaştan beri büyüklerle oynamaktan ötürü bu özelliğimin geliştiğini söyleyebilirim. Pres konusunda ise kadroda geçen yıldan çok yapmaya başlamıştım. Pres yaparken %100’ümü vererek yapıyorum. Beşerler söylese de çok defans yapmıyor, nereye gideceğimi ve nerede duracağımı biliyorum. O yüzden bu hususta zahmet yaşadığımı düşünmüyorum. Top tutabilen bir oyuncuyum, süratliyim. Oyun içinde daima varım. Daima oyunun içinde olmaktan keyif alıyorum.
Bana her yerde daima ‘Cengo’ deniliyordu. Ben Cengo’yu çok sevmesem de herkes bu türlü diyordu. Roma’da iken ‘Under’ çok söyleniyordu. Marsilya’da ‘Cenco’ deniliyordu. İngiltere’de ‘Undertaker’ şeyi çok olmuştu. Genelde herkes ‘Cengo’ diyor.
Roma’da çok hoş günlerim geçmişti. Birinci yılımda Şampiyonlar Ligi yarı finali oynamıştık. Herkesin ailesinden görüntüler istendiğinde kendi ailemi orada gördüğümde çok keyifli olmuştum. Yarı final maçına giderken. Marsilya’ya gittiğimde Bordeaux’u deplasmanda 45-46 yıl ortadan sonra yendikten sonra sonraki hafta lig maçımızda kale ardına benim adımı yazmışlardı. ’45 yıl sonra bize bu anı yaşattığın için teşekkür ederiz Under ’ Türk bayrağıyla. Gittiğim her yerde sevildim. Bu beni çok keyifli ediyor. Burada da kendimi çok sevdireceğimi biliyorum.
Geldiğim birinci günden beri bana hissettirdikleri dayanak çok fazlaydı. Gelmeden evvel de bunu çok fazla hissettim, toplumsal medyada. Çok keyifli oluyordum. Gelmeden evvel bu duyguyu hissetmek çok farklı. Bu sizin gelmenizi daha çok teşvik ediyordu. Sonunda burada Fenerbahçe taraftarıyla birlikteyim. Onları sevindireceğim çok anlar olacak. Kimsenin kuşkusu olmasın. Bu bahiste benim için rahat. Herkesin sevgisini de hissedebiliyorum. Onların sevgisi ile alanda çok daha güçlü bir oyuncu olacağım. Taraftarlara söylemek istediğim ileti: Bu sene her maçta stadyumumuzu dolduralım. Yolun sonuna kadar daima birlikte en hoş biçimde gidelim. Sizin dayanağınızı hissetmek çok farklı bir his. 12. oyuncu olarak bu dayanağınızı her vakit hissediyoruz. Bunu daha çok daima birlikte hissedelim.”
